Cape st Francis het dorp van dure huizen

Om 7 uur beginnen we aan de langste dag van de vakantie. Veel reizen met de bus dus. Door het vlakke land met kleine huisjes rijden we verder richting het zuiden en de kustweg. Onze eerste stop is in east Londen. Kleine huisjes zijn nu nergens meer te bekennen we zijn in een grote stad. Fabrieken, grote gebouwen, zee voor koffiestop. We rijden door naar port Alfred (vernoemd naar een Engelse prins) voor de lunch. Onderweg rijden we langs de zee af door vele groene begroeiing, over rivieren met op de oevers enorme villa's en door enkele natuurparken eenmaal in Port Alfred aangekomen kijken we onze ogen uit hoeveel enorme huizen ieder met een eigen opstapplaats voor een bootje er langs de oevers van de rivieren staan. Het is net klein Venetië met knalwitte enorme huizen. Een stukje verderop komen we bij onze lunch stop aan de zee, de zon brand nu al goed vandaag. Na weer goed gegeten te hebben rijden we om 1 uur aan om onze laatste 250 km van de dag af te gaan leggen. Na een tijdje komen we door Port Elisabeth. Een enorme stad aan de kust met een van de stadions uit het wk 2010. We doorkruisen de stad en komen weer op groene heuvelachtige vlaktes met bomen uit opweg naar onze eindbestemming cape st Francis. Cape St Francis is is een klein dorpje aan de kust met alleen maar grote dure huizen. Eenmaal aangekomen op het park kunnen we nog genieten van de omgeving omdat het nog licht is. Na een wandeling over het strand en een mooie zonsondergang achter de duinen is het tijd om naar ons appartement met keuken, grote kamer, buitendouche en ruime badkamer! Om half 7 goed en veel eten om daarna weer te gaan slapen.